به نام خدا
احکام طهارت
حکم ۱۸ : آب یا مطلق است یا مضاف : آب مضاف آبی است که آن را از چیزی بگیرند مثل آب هندوانه و گلاب یا با چیزی مخلوط باشد مثل آبی که به قدری با گل و لای و مانند آن مخلوط شود که دیگر به آن آب نگویند و هر آبی که غیر از اینها و خالص باشد آب مطلق است مثل آب نوشیدنی و قابل شرب .
آب مطلق بر پنج نوع است :اول : آب کر . دوم : آب قلیل . سوم:آب جاری و آب لوله کشی حمام و ساختمان . چهارم:آب باران. پنجم :آب چاه
۱. آب کر
حکم ۱۹ : آب کر مقدار آبی است که اگر در ظرفی که طول و عرض و عمق آن هر یک؛ سه وجب و نیم باشد بریزند آن ظرف را پر کند و وزن آن آب از صد و بیست و هشت من تبریز به مقدار بیست مثقال کمتر باشد .
حکم ۲۰ : اگر عین نجاست مانند ادرار یا مدفوع به آب کر برسد چنانچه بو یا مزه ی تمام آب تغییر کند آب نجس می شود و اگر تغییر نکند نجس نمی شود .
حکم ۲۱ : اگر بوی آب کر بواسطه غیر نجاست تغییر کند آب نجس نمی شود
حکم ۲۲: اگر عین نجاست مانند ادرار یا مدفوع به آبی که بیشتر از کر باشد برسد و بو یا رنگ یا مزه قسمتی از آن را تغییر دهد ،چنانچه مقداری که تغییر نکرده کمتر یا به اندازه کر یا بیشتر از کر باشد فقط مقداری که بو یا رنگ یا مزه آن تغییر کرده نجس است و مابقی آب پاک خواهد بود .
حکم ۲۳: آب فواره اگر متصل به کر باشد درصورتی که به آب نجس متصل شود و با آب نجس مخلوط شود چه این اتصال قبل از قطره قطره شدن آب فواره رخ دهد و چه بعد از قطره قطره شدن روی آب نجس بریزد آب نجس را پاک می کند .
حکم ۲۴: اگر چیز نجس را زیر شیری که به آب کر متصل است بشویند آبی که از آن چیز می ریزد پاک است .
حکم ۲۵: اگر مقداری از آب کر یخ بندد و باقی آن کمتر از آب کر باشد چنانچه نجاست به آب برسد آب نجس نمی شود زیرا حکم آب کر را دارد و نجاست را پاک می کند و هر قدر از یخ آب شود پاک است . زیرا یخ نجس نمی شود چون یخ خشک است و جسم خشک نجس نمی شود و حتی اگر به رطوبت تبدیل شود پاک است .
حکم ۲۶: آبی که به اندازه کر بوده ، اگر انسان شک کند که بواسطه یخ زدگی یا حرارت هوا و تبخیر از کر کمتر شده یا نه حکم آب کر را دارد یعنی نجاست را پاک می کند و اگر نجاستی هم به آن برسد نجس نمی شود .
و آبی که کمتر از کر بوده و انسان یقین دارد و مطمئن است که به مقدار کر نرسیده است حکم آب کر را ندارد ولی در مواقع ضروری و شرایط کم آبی و خشکسالی حکم آب کر را دارد و نجس نمی شود .
این حکم فقط بر اساس یقین است و اگر انسان شک کند که این آب به مقدار کر رسیده یا نه ؛ حکم آب کر را دارد و نجس نمی شود .
۲۷: کر بودن آب به دو راه ثابت می شود:
اول: خود انسان حدس بزند یا یقین پیدا بکند
دوم: دو تن انسان عادل اعم از مرد یا زن خبر دهند .