به نام خدا
خداحافظی دایمی با شبکه های اجتماعی
به دلیل محیط کثیف شبکه های اجتماعی و به دلیل اینکه یک انسان گوشه گیر و درونگرا هستم و اصلا دوست ندارم با هیچکس حرف بزنم یا بحث و جدل کنم و به دلیل اینکه به شدت زود رنج هستم و خیلی زود دلخور و ناراحت وعصبانی می شوم و از بحث کردن با مردم بیزارم و به دلیل اینکه یکی از کاربران مشکوک و احتمالا خشکه مقدس ، به یکی از پستهای اینستاگرامی ام که حاوی یک خاطره از یک سفر و مطالعه مجلات مربوط به موجودات فضایی و یوفوها بود توهین کرد و من نیز به او مودبانه حمله کردم و برای جلوگیری از هر نوع تنش و دعوا ، علاوه بر بستن کامنتهای اینستاگرام ، نرم افزار اینستاگرام را نیز از روی گوشی ام حذف کردم و رسما خداحافظی نمودم و از تمام اساتید محترم اینستاگرام نیز تشکر کردم .
سال نو را نیز به همه ایرانیان تبریک گفتم و الان نیز سال نوی شمسی را به تمام ایرانیان محترم تبریک می گویم .
پیشاپیش نوروز سال 1401 شمسی را به تمام مردم ایران و تمام ایرانیان خارج از ایران ( مقیم کشورهای خارجی ) تبریک عرض می کنم و برای تمام مردم ایران و جهان آرزوی طول عمر و سلامتی و خوشبختی دارم .
اما انتظار نداشته باشید که با مردم در ارتباط باشم زیرا من یک انسان درونگرا و عصبی هستم و اگر مرا عصبانی کنید می زنم همه تان را شل و پل و تیکه پاره می کنم .
اصلا دوست ندارم این دم عیدی تختهای بیمارستانها از وجود کاربران فضای مجازی که به دست من درب و داغون شده اند پر شوند .
من یک جنگجو هستم و با هیچکس شوخی و تعارف ندارم . من فقط از خدا می ترسم .
خوشبختانه از شر فالورهای اینستاگرامی راحت شدم زیرا مرا انفالو کردند و خیال مرا راحت کردند . دست شان درد نکند چون زحمت مرا کم کردند .
بهرحال من اعصاب ندارم و خسته و کوفته و عصبانی هستم و به عنوان یک انسان مسن و دنیا دیده و با تجربه و سرد و گرم چشیده و یک وبلاگنویس و قاری قرآن در شان خودم نمی بینم که با احدی از انسانها حرف بزنم چه رسد به اینکه بخواهم بحث و جدل کنم .
از جدال با انسانها بیزارم و ترجیح می دهم سکوت کنم .
هرکس که از دایره ادب خارج شود باید خودش را برای بیمارستان یا قبرستان آماده کند زیرا مشتهای من سنگین هستند زیرا من هر روز با دمبل ده کیلوگرمی تمرین مشت زنی می کنم . من یک بوکسور سبک وزن هستم که با دمبل ده کیلوگرمی مشت می زنم . یعنی روی هر دست ام یک دمبل ده کیلوگرمی قرار دارد و در مجموع با یک بار بیست کیلوگرمی روی دستهایم ، هر روز تمرین مشتزنی غربی و چینی می نمایم . بله من در شرایطی تمرین بوکس می کنم که بیست کیلوگرم فولاد را در دستهایم نگه می دارم . آنهم در سن چهل و هشت سالگی !!
اینها واقعیت دارد . فیلم این رویداد را در اینستاگرام در قالب یک لایو و پست قرار دادم بروید ببینید .
اگر خدا بخواهد قصد دارم کم کم وزن دمبلها را بیشتر کنم و اینبار با دمبل بیست یا سی کیلوگرمی و در مجموع با چهل تا شصت کیلوگرم فولاد که در دست دارم تمرین بوکس نمایم و رکورد بزنم .
مرا با هالک ایرانی اشتباه نگیرید . ایشان متاسفانه تمام هیکل اش فوتوشاپ بود ولی من فوتوشاپ نیستم و فقط هفتاد کیلوگرم وزن دارم . الان دارم تمرین می کنم و خوشبختانه توانستم مانند دوران نوجوانی ، وزنه ی چهل کیلوگرمی را با حرکت یک ضرب به بالای سر ببرم . من الان چهل و هشت سال دارم و میانسال و درب و داغون هستم . پس واقعا هنر کرده ام
من همچون مایک تایسون ، اسطوره ی بوکس سنگین وزن جهان که در سن پنجاه و پنج سالگی هنوز هم با سرعت و قدرت فراوان به تمرین بوکس می پردازد ، در سن چهل و هشت سالگی به تمرین بوکس و وزنه برداری و فنون رزمی و پروش اندام می پردازم .
من و مایک تایسون مشترکا لقب منفورترین مرد جهان را یدک می کشیم !!
https://en.wikipedia.org/wiki/Mike_Tyson
من مایک تایسون ایران هستم . از من فاصله بگیرید و مرا دستکم نگیرید .
من یک رزمی کار هستم و یک عمر کتک خورده ام و ورزش کرده ام و ریاضت کشیده ام و با اتوبوس تصادف کردم و خرد و خاکشیر شدم و هزار جور بلا و مصیبت بر سرم آمده پس پوستم کلفت است و آماده ی مبارزه روی رینگ بوکس هستم اما ترجیح می دهم اینکار را نکنم زیرا اینطوری به ساحت مقدس قرآن مجید ، بی احترامی و توهین می شود .
پس سکوت می کنم و گوشه ی دنج و خلوتی برای خودم پیدا می کنم و از انسانها فرسنگها دور می شوم
دوست دارم در بیابان یا جنگل زندگی کنم تا از شر انسانها راحت شوم .
تیپ شخصیتی ام ISTP می باشد .
من یک انسان دمدمی مزاج هستم و تعادل روحی روانی ندارم و البته غیرقابل پیش بینی هستم . پس تا می توانید از من فاصله بگیرید . فاصله ی شما با من باید دستکم هزار سال نوری باشد .
من به وبلاگنویسی ادامه می دهم . حالا در هر سرویس وبلاگدهی که باشد فرقی برایم نمی کند . مهم اینست که وبلاگنویسی کنم و افکار و عقاید و تواناییها و ایده ها و استعدادهای خودم را به مردم نشان بدهم اما هرگز انتظار نداشته باشید که به میان مردم بیایم . نه اینکه غرور و تکبر داشته باشم . بلکه به خاطر اینکه به شدت خجالتی و کمرو و گوشه گیر هستم و از جمعیت و شلوغی و سرو صدا بیزارم و ترجیح می دهم در یک گوشه ی خلوت و در تنهایی زندگی کنم و با هیچ انسانی ارتباط نداشته باشم .
من عاشق تنهایی و سکوت و خلوتگزینی و تفکر هستم .
شاید روزی برسد که از دنیای وبلاگنویسی و بطور کلی از دنیای مجازی و کامپیوتر نیز خداحافظی کنم . کسی چه می داند ؟؟؟؟
بهرحال من غیرقابل پیش بینی هستم و دم به دم رفتارم عوض می شود و این کاملا ارثی و ژنتیکی است و دست خودم نیست .
اخلاق تابع ژنتیک است .
به کلمات کلیدی این پست نگاه کنید .
وحید محمدی . پست شماره 419 .