به نام خدا
اینترنت شخصی
مدتی است که یک چیزی ذهن مرا درگیر کرده است :
ایجاد یک اینترنت یا شبکه ی شخصی و خانگی در خانه
خیلی دوست دارم با کمک چند دستگاه کامپیوتر واقعی و مجازی و تعدادی مودم با پهنای باند بالا و سرعت بالا و البته یک فناوری ، یک شبکه ی اینترنت شخصی و خانگی برای خودم بسازم و از اینترنت و اینترانت و همراه اول و ایرانسل و سایر مولفه های وب ایرانی و جهانی و فیلترینگ ، بی نیاز شوم .
مشکل در اینجاست که اینکار به سرمایه ی فراوانی نیاز دارد و باید بتوانم یک اتاق بزرگ را برای ایجاد یک دیتاسنتر و نگهداری از کامپیوترهای سرور و کلاینت ، در نظر بگیرم .
این دیتاسنتر قطعا نمی تواند در خانه ، مستقر شود .
شاید بتوانم با کمک فناوری هایی همچون ماشین مجازی یا شبیه سازی یا چیزهایی شبیه به اینها ، یک وب یا اینترنت مجازی و کوچک برای خودم بسازم که نیازی به آی اس پی یعنی فراهم کننده ی اینترنت ، نداشته باشد و البته به فیلترشکن نیز محتاج نباشد !!
اما خب ، خط اینترنت را از کجا می توان دریافت کرد ؟؟؟
از دیش ماهواره و اینترنت ماهواره ای ؟؟
من سالها پیش سعی کردم با کمک دیش ماهواره ای و دی وی بی ، و سیستم عامل ویندوز 98 ، به خط اینترنت ماهواره ای وصل شوم .
نرم افزار بسیار پیچیده ای را روی ویندوز 98 نصب کردم .
دی وی بی را نیز به کیس کامپیوتر وصل کردم
دیش را نیز تنظیم کردم
اما متاسفانه نتوانستم به خط اینترنت ماهواره ای وصل شوم و تمام آزمایشات شکست خوردند .
امروزه دیش های ماهواره ای، کوچکتر و هوشمندتر شده اند و خودشان می توانند ماهواره را پیدا و ذخیره نمایند
اما خب ، اینکار یک ریسک بسیار بزرگ است زیرا تجهیزات ماهواره ای کاملا قاچاق و غیرقانونی می باشند
ضمنا اینترنت ماهواره ای فقط حالت دریافت و دانلود را دارد و نمی توان با آن چیزی را ارسال کرد .
برای ارسال یا باید از همین اینترنت کند داخلی استفاده کرد یا اینکه تجهیزات بسیار گران قیمت و تخصصی ارسال دیتای اینترنت ماهواره ای را خریداری و نصب کرد .
بنابراین اینترنت ماهواره ای را بکلی فراموش کردم .
تصمیم گرفتم از همین دستگاههای معمولی که در اختیار دارم ، یک اینترنت مجازی و کوچک و پرسرعت و بدون فیلتر و خانگی و مخفی برای خودم بسازم .
یک اینترنت شخصی !!
اما این فعلا فقط در حد یک ایده و فرضیه است و هنوز نتوانسته ام این ایده را پیاده سازی کنم .
مشکل بعدی این است که چنین اینترنتی کاملا شخصی است یعنی من فقط با خودم در ارتباط هستم و نمی توانم هیچ کاری در وب جهانی یا داخلی انجام دهم و مثلا نمی توانم وبلاگنویسی نمایم .
مگر اینکه کامپیوتر سرور اصلی را به وب جهانی وصل کنم تا از طریق او ، سایر کامپیوترهایم بتوانند بطور غیرمستقیم به وب جهانی وصل شوند.
اما این یک تناقض را ایجاد می کند :
1- اینترنت شخصی نباید به وب جهانی یا داخلی وصل شود
2- بدون وب جهانی ، اینترنت شخصی فقط یک اسباب بازی است و کارایی ندارد .
این تناقض نیز موجب شد کلا این ایده را کنار بگذارم .
بنظرم استفاده از شبکه های مجازی در بستر وب جهانی یا وب داخلی ، بهترین ایده می باشد .
باید روی این شبکه های مجازی ، بیشتر فکر و تحقیق کنم
اینترنت شخصی ؛ اگر شامل میلیاردها کامپیوتر نیز باشد بازهم شخصی است و به درد اطلاع رسانی و تولید محتوای جهانی و وبلاگنویسی نمی خورد .
گاهی اوقات به سرم می زند که مثلا هشت میلیارد لپ تاپ ویندوزی بخرم و به اینترنت جهانی وصل کنم تا سهم سیستم عامل ویندوز را در دنیای دسکتاپ و سرور ، به 100 درصد برسانم !!!
البته این فقط یک رویا و تخیل است و من مولتی میلیاردر نیستم که بتوانم هشت میلیارد لپ تاپ ویندوزی را شبانه روز به وب جهانی وصل کنم تا مایکروسافت را خوشحال نموده و ویندوز را به تنها سیستم عامل جهان تبدیل کنم !!
برگردیم به همان اینترنت شخصی !!
خب این اینترنت شخصی می تواند تنها روی یک کامپیوتر اجرا شود اما شبکه ای بزرگ از کامپیوترهای مجازی را به وب جهانی یا وب شخصی وصل نماید .
البته اگر بتوانیم این تناقض های ذهنی و فنی را عملا رفع کنیم آنوقت شاید از درون این ایده ها و افکار خام ، یک فناوری جالب و کاربرپسند و کارآمد ایجاد شود !!
یک فناوری بر اساس شبکه های مجازی و ایمن متشکل از میلیونها کامپیوتر آنلاین مجازی و ایمن
یک چیزی شبیه به شبکه ی تور