احکام طهارت.استبرا

به نام خدا 

احکام طهارت . استبرا 

حکم ۷۵ :  استبرا  عمل مستحبی است که مردها  بعد از بیرون آمدن  ادرار  یا  منی  انجام می دهند تا به سنگ آلت تناسلی و سنگ مثانه و عفونت ادراری دچار نشوند  و  اگر در حین وضو یا غسل یا تیمم یا نماز ؛ احساس کردند که یک آب مشکوک از آلت تناسلی و مخرج ادرار خارج شد ؛ غسل و وضو و تیمم و نماز ؛ صحیح باشد . 

استبرا  دارای اقسامی است و بهترین آنها این است که بعد از قطع شدن جریان ادرار  یا  منی  ؛  اگر  مخرج مدفوع نجس شده ؛ اول از همه مخرج مدفوع را تطهیر کنند ، سپس سه دفعه با انگشت وسط دست راست یا دست چپ  که قویترین انگشت دست است از بخش پایین آلت که به شکم چسبیده تا نوک آلت بکشند و همزمان ؛ انگشت شست روی آلت تناسلی قرار گرفته باشد تا باقیمانده ی ادرار یا منی از بدن خارج شود و سپس سه مرتبه نوک آلت را به آرامی فشار دهند . 

اگر آلت تناسلی به حالت نعوظ در آید کافیست با فشار اندک به زیر آلت و بالا کشیدن دست تا نوک آلت استبرا کنند و برای جلوگیری از صدمه به نوک آلتی که در حال نعوظ است نوک آلت را فشار ندهند . 

استبرا باید فقط  در زمانی انجام شود که آلت تناسلی شل و نرم باشد .

 اگر آلت تناسلی سفت و نعوظ شود نباید استبرا کرد زیرا به بافت اسفنجی آلت،  صدمه ی شدید  وارد می شود . 

استبرا فقط به محدوده ی طول آلت  مربوط می شود و ناحیه ی بین مقعد یا مخرج مدفوع تا انتهای آلت که به شکم چسبیده است جزو استبرا محسوب نمی شود . 

فشردن نوک آلت و ختنه گاه اصلا توصیه نمی شود زیرا به آلت تناسلی و جریان نعوظ صدمه می زند و موجب ناباروری در مردان می شود . 

حکم ۷۶:  آبی که گاهی اوقات بعد از بازی کردن یا ورزش یا تحریک آلت تناسلی و  بازی کردن با آلت تناسلی و  قبل از خروج منی؛   از انسان  خارج می شود و شفاف و بی رنگ و بی بو و چسبناک  می باشد و بصورت آرام و بدون جهش از آلت تناسلی مردان خارج می شود و موجب ارضای جنسی و  سستی بدن نمی گردد  و به آن مذی می گویند پاک است و نماز با آن صحیح است و قضا ندارد  اما خوردن این آب کراهت دارد گرچه حرام نیست . 

آبی که بعد از  منی  از  آلت تناسلی خارج می شود و به آن وذی می گویند پاک است و خوردن این آب گرچه حرام نیست اما کراهت دارد . 

اگر بعد از این آب ؛ آلت تناسلی کاملا شسته و آب کشیده شود و  غسل جنابت یا تیمم بدل از غسل جنابت انجام شود نماز صحیح است و قضا ندارد اما اگر در حین غسل یا بعد از غسل ، ادرار  یا  مدفوع خارج شود غسل صحیح است اما  برای نمازهای بعدی باید تطهیر کرد و  وضو گرفت یا تیمم بدل از وضو کرد . 

آبی که بعد از ادرار بیرون می آید و به آن ودی گفته می شود اگر ادرار به این آب نرسیده باشد پاک است و   اگر بعد از استبرا  بیرون آمده باشد ؛  نیز پاک است ولی خوردنش کراهت دارد اما  حرام نیست. 

اگر انسان بعد از خروج ادرار ؛ استبرا کند و سپس آبی از او خارج شود و شک کند که این آب ؛ ادرار است یا یکی از این سه آب مذکور ؛  این آب پاک است و نماز با آن صحیح است و خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست . 

آبی که قبل از ادرار از مجرا خارج می شود و شفاف و روشن است پاک است و نماز با آن صحیح است و قضا ندارد  اما خوردن این آب کراهت دارد ولی حرام نیست . 

حکم ۷۷ : اگر انسان شک کند استبرا کرده یا نه و کثیر الشک و وسواسی باشد و  همیشه استبرا می کرده است و حالا رطوبتی از او بیرون آید که نداند پاک است یا نجس ، به شک خود اعتنا نکند و این رطوبت را  پاک بداند زیرا قبلا طبق عادت استبرا می کرده و کثیرالشک و وسواسی است . نماز این فرد ؛ صحیح است و قضا ندارد . خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست . 

اما اگر کثیر الشک و وسواسی نیست و عادت به استبرا ندارد و در  پاکی یا نجسی این آب شک کند ؛ این آب نجس است و وضویی که گرفته است باطل است و  نماز با  آن وضو  ؛ باطل است .  خوردن این آب حرام است زیرا  این آب باقیمانده ی ادرار است و ادرار جزو نجاسات محسوب می شود .‌

اما اگر شک کند استبرایی که کرده درست بوده یا نه و رطوبتی از  مجرای ادرار خارج شود که نداند پاک است یا نه ؛ این رطوبت که از مجرای ادرار خارج شده است پاک است و وضو را باطل نمی کند و نماز با این وضو ؛ صحیح است .‌ خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست زیرا استبرا کرده و تمام ادرار از او خارج شده است و این آب جزو نجاسات محسوب نمی شود . 

حکم ۷۸ : کسی که استبرا نکرده اگر بواسطه ی آنکه مدتی از ادرار کردنش گذشته ؛ یقین کند ادرار در مجرا  نمانده است و رطوبتی ببیند و شک کند پاک است یا نه ؛ آن رطوبت پاک است و وضو را باطل نمی کند .  این آب ادرار و نجس نیست ولی خوردنش کراهت دارد .‌

تمام این آبهای مشکوک در احکام بالا ؛ پاک هستند و وضو و  نماز را باطل نمی کنند  و خوردن این آبهای مشکوک که از آلت تناسلی خارج می شوند کراهت دارد اما حرام نیست زیرا جزو نجاسات محسوب نمی شوند 

حکم ۷۹ : اگر  مرد  بعد از خروج ادرار ، استبرا کند و وضو بگیرد چنانچه بعد از وضو رطوبتی ببیند که بداند و مطمئن باشد که این رطوبت  ؛ ادرار یا منی است ؛ اگر ابن رطوبت ادرار بود  واجب است مجددا وضو بگیرد و اگر این رطوبت منی بود واجب است غسل کند و اگر مطمئن بود که این رطوبت هم ادرار است و هم منی است واجب است محض احتیاط هم غسل کند و هم وضو بگیرد ولی اگر این رطوبت را قبل از وضوی اول  دیده است یا اینکه اصلا وضو نگرفته باشد  فقط کافی است وضو بگیرد و غسل لازم نیست . هرچند که بهتر است محض احتیاط غسل نیز انجام دهد .  

خوردن این نوع آب که از آلت تناسلی مردان خارج می شود حرام است زیرا قطعا یا ادرار است و یا منی  . 

 البته منی همچون ادرار جزو نجاسات و فضولات محسوب می شود و باید حتما  از بدن خارج شود زیرا حبس کردن منی باعث تشکیل سنگ مثانه و عفونت ادراری و سرطان پروستات و مرگ  می شود . 

بنابراین منی ؛  نجس و فضولات است و باید حتما از بدن خارج شود لذا خوردن منی حرام  است . 

حکم ۸۰ : برای زن ؛ استبرا از  ادرار  نیست و اگر زن رطوبتی ببیند و شک کند که پاک است یا نه ؛ آن رطوبت پاک است  و  وضو و  غسل  زن ؛ صحیح است .