احکام طهارت.استبرا
به نام خدا
احکام طهارت . استبرا
حکم ۷۵ : استبرا عمل مستحبی است که مردها بعد از بیرون آمدن ادرار یا منی انجام می دهند تا به سنگ آلت تناسلی و سنگ مثانه و عفونت ادراری دچار نشوند و اگر در حین وضو یا غسل یا تیمم یا نماز ؛ احساس کردند که یک آب مشکوک از آلت تناسلی و مخرج ادرار خارج شد ؛ غسل و وضو و تیمم و نماز ؛ صحیح باشد .
استبرا دارای اقسامی است و بهترین آنها این است که بعد از قطع شدن جریان ادرار یا منی ؛ اگر مخرج مدفوع نجس شده ؛ اول از همه مخرج مدفوع را تطهیر کنند ، سپس سه دفعه با انگشت وسط دست راست یا دست چپ که قویترین انگشت دست است از بخش پایین آلت که به شکم چسبیده تا نوک آلت بکشند و همزمان ؛ انگشت شست روی آلت تناسلی قرار گرفته باشد تا باقیمانده ی ادرار یا منی از بدن خارج شود و سپس سه مرتبه نوک آلت را به آرامی فشار دهند .
اگر آلت تناسلی به حالت نعوظ در آید کافیست با فشار اندک به زیر آلت و بالا کشیدن دست تا نوک آلت استبرا کنند و برای جلوگیری از صدمه به نوک آلتی که در حال نعوظ است نوک آلت را فشار ندهند .
استبرا باید فقط در زمانی انجام شود که آلت تناسلی شل و نرم باشد .
اگر آلت تناسلی سفت و نعوظ شود نباید استبرا کرد زیرا به بافت اسفنجی آلت، صدمه ی شدید وارد می شود .
استبرا فقط به محدوده ی طول آلت مربوط می شود و ناحیه ی بین مقعد یا مخرج مدفوع تا انتهای آلت که به شکم چسبیده است جزو استبرا محسوب نمی شود .
فشردن نوک آلت و ختنه گاه اصلا توصیه نمی شود زیرا به آلت تناسلی و جریان نعوظ صدمه می زند و موجب ناباروری در مردان می شود .
حکم ۷۶: آبی که گاهی اوقات بعد از بازی کردن یا ورزش یا تحریک آلت تناسلی و بازی کردن با آلت تناسلی و قبل از خروج منی؛ از انسان خارج می شود و شفاف و بی رنگ و بی بو و چسبناک می باشد و بصورت آرام و بدون جهش از آلت تناسلی مردان خارج می شود و موجب ارضای جنسی و سستی بدن نمی گردد و به آن مذی می گویند پاک است و نماز با آن صحیح است و قضا ندارد اما خوردن این آب کراهت دارد گرچه حرام نیست .
آبی که بعد از منی از آلت تناسلی خارج می شود و به آن وذی می گویند پاک است و خوردن این آب گرچه حرام نیست اما کراهت دارد .
اگر بعد از این آب ؛ آلت تناسلی کاملا شسته و آب کشیده شود و غسل جنابت یا تیمم بدل از غسل جنابت انجام شود نماز صحیح است و قضا ندارد اما اگر در حین غسل یا بعد از غسل ، ادرار یا مدفوع خارج شود غسل صحیح است اما برای نمازهای بعدی باید تطهیر کرد و وضو گرفت یا تیمم بدل از وضو کرد .
آبی که بعد از ادرار بیرون می آید و به آن ودی گفته می شود اگر ادرار به این آب نرسیده باشد پاک است و اگر بعد از استبرا بیرون آمده باشد ؛ نیز پاک است ولی خوردنش کراهت دارد اما حرام نیست.
اگر انسان بعد از خروج ادرار ؛ استبرا کند و سپس آبی از او خارج شود و شک کند که این آب ؛ ادرار است یا یکی از این سه آب مذکور ؛ این آب پاک است و نماز با آن صحیح است و خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست .
آبی که قبل از ادرار از مجرا خارج می شود و شفاف و روشن است پاک است و نماز با آن صحیح است و قضا ندارد اما خوردن این آب کراهت دارد ولی حرام نیست .
حکم ۷۷ : اگر انسان شک کند استبرا کرده یا نه و کثیر الشک و وسواسی باشد و همیشه استبرا می کرده است و حالا رطوبتی از او بیرون آید که نداند پاک است یا نجس ، به شک خود اعتنا نکند و این رطوبت را پاک بداند زیرا قبلا طبق عادت استبرا می کرده و کثیرالشک و وسواسی است . نماز این فرد ؛ صحیح است و قضا ندارد . خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست .
اما اگر کثیر الشک و وسواسی نیست و عادت به استبرا ندارد و در پاکی یا نجسی این آب شک کند ؛ این آب نجس است و وضویی که گرفته است باطل است و نماز با آن وضو ؛ باطل است . خوردن این آب حرام است زیرا این آب باقیمانده ی ادرار است و ادرار جزو نجاسات محسوب می شود .
اما اگر شک کند استبرایی که کرده درست بوده یا نه و رطوبتی از مجرای ادرار خارج شود که نداند پاک است یا نه ؛ این رطوبت که از مجرای ادرار خارج شده است پاک است و وضو را باطل نمی کند و نماز با این وضو ؛ صحیح است . خوردن این آب کراهت دارد اما حرام نیست زیرا استبرا کرده و تمام ادرار از او خارج شده است و این آب جزو نجاسات محسوب نمی شود .
حکم ۷۸ : کسی که استبرا نکرده اگر بواسطه ی آنکه مدتی از ادرار کردنش گذشته ؛ یقین کند ادرار در مجرا نمانده است و رطوبتی ببیند و شک کند پاک است یا نه ؛ آن رطوبت پاک است و وضو را باطل نمی کند . این آب ادرار و نجس نیست ولی خوردنش کراهت دارد .
تمام این آبهای مشکوک در احکام بالا ؛ پاک هستند و وضو و نماز را باطل نمی کنند و خوردن این آبهای مشکوک که از آلت تناسلی خارج می شوند کراهت دارد اما حرام نیست زیرا جزو نجاسات محسوب نمی شوند
حکم ۷۹ : اگر مرد بعد از خروج ادرار ، استبرا کند و وضو بگیرد چنانچه بعد از وضو رطوبتی ببیند که بداند و مطمئن باشد که این رطوبت ؛ ادرار یا منی است ؛ اگر ابن رطوبت ادرار بود واجب است مجددا وضو بگیرد و اگر این رطوبت منی بود واجب است غسل کند و اگر مطمئن بود که این رطوبت هم ادرار است و هم منی است واجب است محض احتیاط هم غسل کند و هم وضو بگیرد ولی اگر این رطوبت را قبل از وضوی اول دیده است یا اینکه اصلا وضو نگرفته باشد فقط کافی است وضو بگیرد و غسل لازم نیست . هرچند که بهتر است محض احتیاط غسل نیز انجام دهد .
خوردن این نوع آب که از آلت تناسلی مردان خارج می شود حرام است زیرا قطعا یا ادرار است و یا منی .
البته منی همچون ادرار جزو نجاسات و فضولات محسوب می شود و باید حتما از بدن خارج شود زیرا حبس کردن منی باعث تشکیل سنگ مثانه و عفونت ادراری و سرطان پروستات و مرگ می شود .
بنابراین منی ؛ نجس و فضولات است و باید حتما از بدن خارج شود لذا خوردن منی حرام است .
حکم ۸۰ : برای زن ؛ استبرا از ادرار نیست و اگر زن رطوبتی ببیند و شک کند که پاک است یا نه ؛ آن رطوبت پاک است و وضو و غسل زن ؛ صحیح است .