به نام خدا
چند ایده در مورد بورس
گرچه بورس ایران ، این روزها از یک قمارخانه هم خطرناکتر شده است و اصلا قابل اطمینان نیست ولی من چند ایده در ذهنم دارم که دوست دارم با شما به اشتراک بگذارم تا در همین بازار درب و داغون نیز بتوانید به سود برسید و ضررهایتان جبران شود :
1- بورس یعنی مالکیت . معنای این عبارت اینست که وقتی شما یک سهم از یک شرکت بورسی را می خرید درواقع به تعداد سهام آن شرکت ، در سود و زیان شرکت سهیم هستید . بنابراین وقتیکه سهام می خرید بصورت بالقوه ، مالک سهام و درواقع ، مالک شرکت هستید .
حتی اگر فقط 1 سهم از هر شرکت را داشته باشید بازهم به اندازه ی همان 1 سهم ، مالک هستید . پس به خودتان اعتماد به نفس بدهید و امیدوار باشید و به خودتان بگویید : من مالک فلان شرکت هستم حتی با وجود تنها یک سهم !!
وقتیکه مدام این جمله را در ذهن تان مرور کنید از سقوط یا صعود بورس هیجان زده نمی شوید و آرام و خونسرد و بی خیال خواهید بود و این اولین اصل در سرمایه گذاری است : حفظ آرامش و خونسردی و پرهیز از ترس و طمع و هیجان و نگرانی .
سعی کنید خودتان را کنترل کنید . بر خود مسلط باشید و از سقوط سهام نترسید بلکه در هنگام سقوط سهام شرکتها ، سعی کنید بصورت پلکانی اقدام به خرید سهام نمایید . یعنی در کف قیمت ، سهم را بخرید .
هرچه قدر قیمت یک سهم کمتر باشد ، ارزنده تر است و خریدن اش ریسک کمتری دارد .
بعنوان مالک یک شرکت ( حتی با وجود تنها 1 سهم ) باید بر اعصاب خود مسلط باشید و هرگز از نوسانات بازار سرمایه ، هیجان زده نشوید .
باید بدانید که بورس یعنی مالکیت به شرط قمار . ذات بورس ، قمار و قماربازی است . یعنی به ازای سود یک نفر ، نفر بعدی یا قبلی ضرر می کند .
شما با قبول ریسک و قبول بازی در یک قمارخانه ، عملا وارد بورس شده و با خریدن سهام شرکتها ، به مالک این شرکتها تبدیل می شوید .
پس اصل اول اینست که شما باید به نیت مالکیت ، به بورس وارد شوید و دیدگاه مادام العمر داشته باشید . یعنی شما تا پایان عمر نباید سهام تان را بفروشید و اگر فروختید باید در سقف یعنی در بالاترین قیمت بفروشید و در کف یعنی پایین ترین قیمت مجددا به همان سهم وارد شده و انرا مجددا بخرید تا همیشه و تا ابد مالک سهام شرکت باشید و هرگز مالکیت را از دست ندهید .
خرید و فروش سهم و کسب سود نه فقط هیچ ایرادی ندارد که مانع از ضرر و زیان شده و شما را به یک معامله گر هوشمند و زیرک تبدیل می کند اما باید این خرید و فروشها به هدف کسب سود توام با حفظ مالکیت باشد . یعنی هرگز پس از فروش سهام ، با سهم خداحافظی نکنید و مجددا سهام را البته در کمترین قیمت بخرید تا مجددا به مالک سهم تبدیل شوید .
بنابراین اصل اول در سرمایه داری اینست که شما باید سرمایه دار مادام العمر و همیشگی باشید و دید همیشگی داشته باشید تا مالک شرکت شوید .
اینکه می گویند دید بلند مدت ، درواقع منظور دید مادام العمر است نه دید یک ساله یا پنچ ساله !!!
شما باید تا پایان عمرتان مالک شرکتهای بورسی باشید و از این مالکیت نفع ببرید و لذت اش را بچشید
مالکیت شرکتها و بانکها و معادن و صنایع و ...... حق مسلم هر انسان است .
نگذارید کسی این حق را از شما بگیرد . اجازه ندهید سهم را از چنگ تان در بیاورند .
پس با دید تصاحب و مالکیت ، به بازار بورس وارد شوید و به منظور مالکیت شرکتها ، سهام بخرید .
2- به تعداد سهام فکر کنید نه به ریزشهای سهام . به اینکه هر روز سهام تان بی ارزشتر می شود اصلا فکر نکنید و خودتان را عذاب ندهید .
موقتا می توانید سهام را بفروشید و پولتان را نجات دهید . اما پس از فروکش کردن ریزش بورس ، وقت انست که مجددا سهام بخرید و هر بار بر تعداد سهام بیافزایید . تعداد سهام هرچه بیشتر باشد بهتر است . یعنی درصد مالکیت تان را افزایش می دهد .
پس با این حساب باید ، به تعداد سهام فکر کنید و از ریزشها نترسید و در ریزش شدید سهام ، موقتا خروج زده و سرمایه ی خود را نجات دهید ، اما بعدا در اولین فرصت مجددا به بورس وارد شوید .
3- تحت هیچ شرایطی با سهم قهر نکنید و انرا دور نریزید . همه ی سهامهای بازار سرمایه ، ارزشمند هستند اما من پیشنهاد می کنم فقط سهام بانکی بخرید .
وقتیکه شما روی سهام بانکها تمرکز کنید عملا از سود سپرده ی سرمایه گذاری که به حساب بانکی تان واریز می شود می توانید سهام همان بانکی که در آن حساب افتتاح کرده اید را بخرید .
خب ، اگر سهام بانک مورد علاقه تان سقوط کند شما کمتر ناراحت می شوید زیرا 99 درصد اصل سرمایه و اصل پول تان را در بانک سپرده کرده اید و خیالتان بابت این 99 درصد کاملا راحت است .
زیرا سود سپرده ی بانکی ، تا حدودی زیانهای ناشی از سقوط سهام بانک را جبران می کند و این یک اثر روانی بر شما دارد که ذهن شما را آرام می کند .
پس مدام با خودتان زمزمه کنید و بگویید: اگر سهام بانک ام ، سقوط کرد مهم نیست زیرا در همین بانک ، ماه به ماه ، سود ثابت تضمین شده را دریافت می کنم و این سود عملا بخشی از زیان مرا جبران می کند .
به همین دلیل است که اینقدر اصرار دارم که شما منحصرا سهام بانکها را بخرید و از خرید سهام سایر صنایع خودداری نمایید . زیرا سایر صنایع ، هیچ ساختمان یا دفتر و دستکی برای افتتاح حساب و سپرده گذاری و کسب سود ندارند اما بانکها در هر شهر صدها ساختمان و شعبه دارند و شما می توانید در تمام این شعبه ها حساب افتتاح کنید و سود دریافت نمایید .
لذا خرید سهام گروه بانکی ( بانکهای مورد معامله در بورس ) عاقلانه ترین کار ممکن است .
سهامدار عاقل و زیرک ، منحصرا سهام بانک می خرد و ترجیحا سهام همان بانک ای را می خرد که در ان حساب دارد و ماهیانه سود دریافت می کند . به این می گویند معامله ی دوسر سود یا برد - برد .
4- منحصرا سهام بانکهای دولتی را بخرید . تکرار می کنم : فقط سهام بانکهای دولتی را بخرید و از خرید سهام بانکهای خصوصی خودداری نمایید !
دلیل اش کاملا واضح است : سهامدار عمده و اصلی تمام بانکهای دولتی ، دولت است و دولت هرگز از سهامی که خودش مالک اش می باشد و از ان نفع می برد چشمپوشی نمی کند و از آن سهم حمایت می کند .
اما بانکهای خصوصی بدلیل اینکه دولت سهامدارشان نیست از حمایت دولت محروم هستند. این خیلی مهم است که شما از خرید سهام بانکها و شرکتهای خصوصی و کوچک خودداری نمایید .
خب با این حساب ، پورتفوی شما خلوت می شود و در این پورتفو فقط نام 3 نماد را مشاهده خواهید کرد . طبیعی است که مدیریت کردن سه نماد در یک پورتفوی خلوت ، بسیار بسیار آسانتر و راحتتر از مدیریت کردن صدها نماد در یک پورتفوی شلوغ است .
وقتیکه می گویند سبد سهام تان باید متنوع باشد هرگز منظورشان این نیست که تمام سهامهای بازار سرمایه را بخرید !!!!
خیر . منظور اینست که از هر صنعت یکی دو نماد را بخرید تا هم تنوع باشد و هم ریسک کمتری بر شما تحمیل شود .
من می گویم شما به این روش رفتار کنید :
پورتفوی خود را براساس سهام بانکهای مختلف ، متنوع و کم ریسک نمایید .
خب حالا از میان گروه بانکی ، بانکهای ملت و صادرات و تجارت که بانکهای دولتی هستند و از حمایت دولت برخوردار می باشند و پشتوانه ی محکمی دارند و پشت شان به دولت گرم است را انتخاب کنید .
اجازه دهید در مورد انواع سرمایه گذاری یک توضیح کوچک بدهم :
انواع سرمایه گذاری :
1- مستقیم ( خرید سهام شرکتها به منظور مالکیت شرکت ها )
2- غیر مستقیم ( خرید واحدهای صندوقهای سرمایه گذاری)
همانطور که در بالا گفتم بورس به معنای مالکیت شرکتها می باشد . برای اینکار تنها راه اینست که مستقیما سهام را بخرید یعنی سرمایه گذاری مستقیم را انتخاب نمایید تا بعدها به مالک شرکت تبدیل شوید .
بنابراین من با مقوله ی سرمایه گذاری غیرمستقیم که دقیقا بر خلاف ماهیت بورس است و شما را از مالکیت محروم می نماید کاملا مخالف هستم .
لذا توصیه می کنم هرگز واحدهای هیچ نوع صندوق را نخرید و با خرید مستقیم سهام شرکتها از مزایای سرمایه گذاری مستقیم بهره مند شوید .
این کاملا طبیعی است که هرگز نباید هیچ نوع صندوقی را بخرید زیرا 99 درصد صندوقها هیچ پشتوانه ی دولتی ندارند و عملا بی صاحب هستند و خود مختار بوده و می توانند خودشان را منحل کنند و شما را بدبخت نمایند ( مثال واقعی : صندوق با درآمد ثابت تصمیم که در سال 97 درخواست انحلال کرد و سازمان بورس با این درخواست موافقت کرد . لذا صندوق تصمیم هر زمان که اراده کند می تواند رسما منحل شده و متواری گردد و سرمایه داران را بدبخت و بیچاره نماید ) . دقیقا مثل موسسات مالی اعتباری غیرمجاز که سالها پیش مردم ایران را بدبخت کردند .
عملا سرمایه گذاری در صندوقها به هیچوجه توصیه نمی شود . صندوقها برخلاف تبلیغات رایج ، ریسک بسیار بالایی دارند و عملا به هیچ سازمان یا ارگان پاسخگو نیستند و خیلی راحت منحل و متواری می شوند . به هیچ وجه واحدهای هیچ صندوق را نخرید . صندوقها از موسسات بانکی غیر مجاز، خطرناکتر هستند و اصلا قابل اعتماد نیستند .
بنابراین باید منحصرا سهام شرکتها را بخرید . صندوقها را بکلی فراموش کنید . به ریسک اش نمی ارزد . ضمنا صندوقها سرمایه گذاری غیرمستقیم هستند و هیچ نوع مالکیت را به شما اعطا نمی کنند و ریزش واحدهایشان بسیار بیشتر از سهام عادی است .
بورس یعنی مالکیت و این برخلاف سازوکار صندوقها می باشد . صندوقها شما را از مالکیت مستقیم شرکتها و سهام ها محروم می کنند و سود فراوانی به جیب می زنند . ضمنا صندوقها سهام شناور ندارند و این یعنی اینکه عملا شما را هیچ حساب می کنند چون صندوق یعنی سرمایه گذاری غیرمستقیم . سرمایه گذاری غیرمستقیم نیز کار آدمهای ترسو و بزدل است . آدم شجاع و نترس و ریسک پذیر و عاقل ، با خرید مستقیم سهام شرکتها ، مستقیما سرمایه گذاری می کند و خطرات اش را نیز به جان و دل می خرد اما از مزایای فراوان خرید مستقیم سهام نیز بهره مند می شود و مالک شرکتها می گردد . منحل شدن صندوقها نیز مزید بر علت است . بنابراین صندوقهای سرمایه گذاری از هرنوع که باشند نباید خریده شوند و باید فراموش شان نمایید .
لذا صندوقها را بکلی فراموش نمایید و فقط سهام شرکتها را بخرید تا مالکیت مستقیم شرکتها را به دست آورید .
خب داشتم می گفتم که بهتر است سهام بانکهای صادرات و ملت و تجارت را بخرید .
حباب بانکهای صادرات و تجارت و ملت تقریبا تخلیه شده است و الان شاید بهترین زمان برای خرید سهام این سه بانک ارزشمند دولتی می باشد.
بنابراین اگر باهوش و زیرک باشید در پورتفوی شما باید منحصرا نمادهای زیر قرار گیرد و سایر نمادها را باید بفروشید و با پول اش این سه نماد دولتی و مطمئن و بزرگ و کم ریسک و ارزان قیمت را بخرید :
1- وبصادر ( بانک صادرات ایران )
2- وتجارت ( بانک تجارت )
3- وبملت ( بانک ملت )
این سه بانک بزرگ و معتبر دولتی ، الان در کف قیمت قرار دارند و هرگز قیمت شان به کمتر از 100 تومان ( قیمت اسمی هر سهم در بازار سرمایه ) نمی رسد اگر هم به کمتر از 100 تومان رسید اصلا نترسید و خونسرد باشید و هرگز خروج نزنید بلکه سعی کنید بازهم در کمترین قیمت اقدام به خرید سهام این سه بانک نمایید . یعنی باز هم دست به جیب شده و سهام این سه بانک را که حالا از قیمت اسمی نیز کمتر شده است را بخرید و بر تعداد سهام بیافزایید تا درصد مالکیت تان افزایش یابد .
از سقوط مجدد قیمت سهام این سه بانک نترسید .
شهامت و شجاعت و خونسردی و پرهیز از ترس و هیجان ، مهمترین اصل در سرمایه گذاری است .
بازار سرمایه ، عملا از سرمایه گذاران ترسو و هیجانی خوشش نمی آید .
5- هرگز از کارگزاری ها، اعتبار ( وام ) دریافت نکنید . هرگز برای خرید سهام ، از بانکها وام نگیرید یا از هیچ شخص حقیقی یا حقوقی هیچ نوع مساعده یا قرض یا وام یا تسهیلات نگیرید .
منحصرا با سود ماهیانه ی حساب بانکی تان ، پول لازم برای خرید سهام را تامین نمایید .
هرگز تمام پولتان را به بازار سرمایه وارد نکنید و از حرص و طمع و رویاپردازی دست بردارید .
فقط و فقط ، یک درصد از پول تان را به بورس وارد کنید . 99 درصد مابقی را در بانک باقی بگذارید تا هم ماهیانه سود دریافت کنید و هم اینکه بدبخت و مالباخته نشوید .
هرگز پورتفوی خود را شلوغ نکنید . طبق گفته ی وارن بافت باید پورتفوی شما نهایتا ، پنج تا هفت نماد داشته باشد . نه بیشتر .
تجربه ثابت کرده که حق با وارن بافت است . پورتفوی شلوغ تمرکزتان را بهم می زند و شما نمی توانید سهامهای خود را مدیریت کنید در نتیجه دستپاچه و هیجانی شده و کار را خراب می کنید .
بنابراین طبق گفته ی وارن بافت و البته براساس تجربه ی قدیمی های بازار سرمایه ، و طبق ایده ی این بنده ی حقیر ، نهایتا ، هفت نماد را در پورتفو قرار دهید تا بهتر بتوانید بر آنها نظارت کرده و مدیریت نمایید .
اگر بانک صادرات ایران ، آشغال است و به من خیانت کرد من مثل او خائن نیستم . من به بانک صادرات خیانت نمی کنم و به او درس اخلاق می دهم تا بفهمد که مردم از پول مهمتر هستند و برای مردم و مشتریان و سهامداران ارزش قائل شود و حقوق سهامداران و مشتریان را رعایت نماید .
با فرار کردن از بانک صادرات نمی توانیم او را ادب کنیم . باید با سهامداری در بانک صادرات و افتتاح حساب در این بانک ، او را تادیب نماییم .
من اینجا از بانک صادرات ، تعریف و تبلیغ نمی کنم بلکه دارم روش تنبیه و مجازات بانک صادرات ایران را به شما آموزش می دهم .
پس سعی کنید سهام این بانک صادرات و بانک ملت را بخرید و در هردو نیز حساب افتتاح کنید تا هردو را تنبیه و مجازات نمایید .
بانکهای صادرات و ملت را به روشی که گفتم مجازات کنید : افتتاح حساب و خرید سهام این بانکها !!
من برای تنبیه کردن بانک صادرات ایران ، هم یک حساب بانکی کوتاه مدت با سود ماهیانه افتتاح کردم و هم سهام اش را در کف قیمت خریدم !
اینطوری از نظر من از لحاظ روانی ، سعی کردم بانک صادرات ایران را مجازات کنم و به او بگویم که از تو نمی ترسم و سهام ات را می خرم و در تو حساب افتتاح می کنم تا روی تو را کم کنم !!!
در مورد بانک ملت نیز سعی کنید رند باشید و پررو بازی دربیاورید و سهام اش را بخرید و در او حساب کوتاه مدت افتتاح کنید و البته هرگز از هیچ بانکی هیچ نوع وام و تسهیلات نگیرید .
من شخصا از هر نوع وام و تسهیلات متنفر و بیزار هستم لذا تا به حال بجز در مواردی که بسیار بسیار ضروری و حیاتی بوده در سایر موارد از هر نوع دریافت وام و تسهیلات از بانکها ، خودداری کرده ام و هرگز از هیچ بانکی دسته چک نگرفته ام و به هیچ بانکی نیز چک و سفته نداده ام !!!
حساب ام در سیستم بانکی ، کاملا پاک و تمیز و قانونی است و به هیچ کدام از بانکهای ایران ، بدهکار نیستم . چون بجز یکی دو مورد اورژانسی که به سالها پیش مربوط می شد و البته تسویه حساب کرده ام ، در هیچ مورد دیگری هیچ نوع وام و تسهیلات نگرفته ام و الان یک مشتری خوش حساب می باشم . تا آخر عمر نیز هرگز وام یا تسهیلات نخواهم گرفت .
توصیه می کنم که شما نیز هرگز وام یا تسهیلات نگیرید مگر برای موارد اورژانسی و حیاتی .
+
+
+
چند اصطلاح بورسی :
سهام : تعداد برگه های مربوط به سهام هر شرکت . هر سهم به منزله ی سند مالکیت هر قطعه از زمین یا ساختمان یک سهم می باشد . از همینجا می توان فهمید که باید منحصرا سهام شرکتهایی را بخرید که دارای زمین و ساختمان هستند و به شما سند مالکیت ارائه می دهند و شما می توانید طبق این سند مالک شرکت شوید . اینجا سهام ، نقش این سند مالکیت تک برگ را بازی می کند .
براین اساس ، هرگز سهام شرکتهای کاغذی که وجود خارجی در دنیای واقعی ندارند و هیچگونه زمین و ساختمان و امکانات و پرسنل و ابزار و آدرس و شماره تلفن و ... ندارند را نخرید .
صندوقها نیز عملا زمین و ساختمان و شعبه و آدرس و شماره تلفن و دفتر و دستک ندارند ( بجز یک شعبه ی مرکزی در تهران !!!) لذا از خرید صندوقها نیز باید جدا خودداری کنید
هیچکدام از صندوقها دفتر و دستک درست و حسابی ندارند و می توانند خیلی راحت خودشان را منحل نمایند و متواری شوند .
+
+
+
چند اصطلاح بورسی :
سهام عادی : همان سهامی است که توسط اشخاص حقیقی ( مردم ) و حقوقی ( شرکتها و سازمانها و نهادها و وزارتخانه ها و دولت ) خرید و فروش می شوند.
این نوع سهام سود مشخصی ندارند و بدون نام می باشند و قابل انتقال به غیر هستند و قابل خرید و فروش می باشند
سهام عادی به شما قابلیت تملک می دهد . یعنی هرچقدر تعداد سهام عادی بیشتر باشد درصد مالکیت تان بیشتر می شود و شما را به صندلی هیئت مدیره ی شرکت نزدیک می کند و شما صاحب حق رای می شوید .
سهام عادی هرچقدر بیشتر شود شانس شما برای ورود به مجامع بورسی را افزایش می دهد . یعنی در آینده شما را به مجامع بورسی دعوت می نمایند و شما حق رای و حق اظهار نظر و اعتراض یا پیشنهاد را بدست می آورید .
سهام ممتاز : نوع خاصی از سهام که قابل خرید و فروش و انتقال به غیر نیست اما دارای سود ثابت ماهیانه می باشد . سهام ممتاز را معمولا سازمانها و ادارات ، به کارکنان شاغل ارائه می دهند . سهام ممتاز در مدیریت کردن شرکت دخالتی ندارد و شما را به مالک شرکت تبدیل نمی کند . صرفا یک چیزی شبیه به حساب سپرده ی طولانی مدت بانکی است !!!!
البته برای صندوقها ، صاحبان و مالکان صندوق معمولا از میان سهامداران ممتاز انتخاب می شوند . یعنی این افراد دارای سهام ممتاز می باشند .
بطور کلی دنیای صندوقها با دنیای سهام شرکتها ، از زمین تا آسمان تفاوت دارد و اصلا قابل مقایسه نیستند . هرکدام دنیای خاص و قوانین خاص خودشان را دارند .
در مورد سهام های عادی شرکتها ، صاحبان شرکتها از میان دارندگان سهام عادی انتخاب می شوند .
سهام مدیریتی کنترلی : نوع خاصی از سهام عادی یا ممتاز است که به اعضای هیئت مدیره شرکتها ارائه می شود و بسیار گران قیمت است زیرا قرار است شما را به کرسی ریاست شرکت بنشاند !!!!
سهام مدیریتی غیر کنترلی : نوعی خاص از سهام عادی یا ممتاز است که شما را صرفا به سهامدار عمده و درصدی و عضو هیئت مدیره تبدیل می کند ولی شما را به صندلی ریاست شرکت نزدیک نمی کند و شما هیچ دخالت و کنترلی بر شرکت ندارید !!!!!
البته دنیای سهامداری و بورس آنقدر پیچیده و فوق تخصصی و گنگ و گیج کننده است که در این پست نمی توانم در مورد همه ی جزئیات اش بنویسم . شاید نیاز باشد صدها پست تخصصی در مورد بورس و دنیای سرمایه داری بنویسم و منتشر نمایم !
بورس ، یک بازار فوق تخصصی و دشوار و پیچیده و پر دنگ و فنگ است و نباید بدون مطالعه و تحقیق و آموزش ، به بورس وارد شوید .
سهام شناور : آن تعداد از سهام عادی شرکت که توسط شرکت و طی پذیره نویسی ( عرضه اولیه ) ، به مردم یا شرکتها فروخته می شود و قابل خرید و فروش است.
معمولا باید سهام شرکتهایی را بخرید که میزان سهام شناورشان بین 35 تا 75 درصد باشد و البته این شرکتها باید بسیار بزرگ و ترجیحا دولتی باشند .
از خرید سهام شرکتهای کوچک که امکان سفته بازی در سهام شان بسیار زیاد است و معمولا قیمت هر سهم شان نیز بسیار بالا می باشد جدا خودداری نمایید .
صرفا سهام شرکتهای غول پیکر و بزرگ و دولتی را بخرید تا هیچکس نتواند با سفته بازی ، قیمت سهم را افزایش دهد و در آن حباب ایجاد کند .
معمولا شرکتهای بسیار بزرگ ، دارای کمترین میزان قیمت به ازای هر سهم هستند و درصد شناوری اندکی دارند .
درصد شناوری نباید از 75 درصد بیشتر باشد . اگر بیشتر باشد سهم عملا صاحب ندارد و خیلی راحت شما را متضرر می نماید .
زیرا سهام شناور اگر خیلی زیاد باشد شما صاحب اول وآخر سهم هستید و هیچکس سهام را از شما نمی خرد و سهم روی دست تان باد می کند و شما متضرر می شوید .
بنابراین باید از خرید سهام شرکتهای با درصد شناوری بیش از 75 درصد خودداری نمایید .
درصد شناوری باید حتما بین 35 تا 75 درصد باشد . اگر کمتر از 35 درصد یا بیشتر از 75 درصد باشد ، امکان سفته بازی و تقلب در معامله و افزایش غیرطبیعی قیمت سهام و ایجاد حباب و ریزش وجود دارد و سهامدار خرد به شدت متضرر می شود .
درصد شناوری اگر کمتر از 30 درصد باشد یعنی اینکه آن شرکت هیچ ارزشی برای شما قائل نیست و تکخور می باشد و خسیس و بد ذات است و حاضر نیست شما را در سود شریک نماید .
ضمنا درصد شناوری کمتر از 30 درصد باعث سفته بازی و افزایش ناگهانی و غیرطبیعی قیمت سهام می شود و این یعنی حباب و سپس ریزش و ضرر .
هرگز سهام شرکتهای کوچک را نخرید . شرکتهای کوچک یعنی شرکتهایی با میزان سهام کمتر از 100 میلیارد سهم .
یعنی جلوی عبارت تعداد سهام این شرکتها با این اعداد روبرو می شوید :
1B
5B
10B
12B
15B
50B
70B
B یعنی بیلیون و بیلیون یعنی میلیارد .
بنابراین تعداد سهام باید از 100B بیشتر باشد . اگر کمتر از 100 بیلیون ( 100 میلیارد ) سهم داشته باشد امکان سفته بازی و افزایش کاذب قیمت و حباب سازی وجود دارد .
هرچقدر تعداد سهام شرکت بیشتر باشد ریسک کمتری دارد و امکان سفته بازی وافزایش کاذب قیمت سهم و ایجاد حباب ، کمتر است و شما کمتر متضرر می شوید.
احتیاطا سعی کنید از خرید سهامهایی که تعداد سهام شان کمتر از 100 میلیارد برگه ی سهم (100B ) می باشد خودداری نمایید.
به مارکت یا ارزش بازار یا قیمت روز سهام توجه نکنید بلکه به تعداد سهام ، توجه کنید. تعداد سهام هرگز نباید کمتر از 100 بیلیون (100 میلیارد ) باشد . بنابراین سعی کنید فقط سهام شرکتهای غول پیکر و بسیار بزرگ را بخرید که معمولا تعداد سهام شان از 100 میلیارد بیشتر است .
سهام شناور آزاد: بخشی از سهام شناور که عملا و در حین معاملات در دست اشخاص حقیقی و حقوقی دست به دست شده و خرید و فروش می شود . مقدار سهام شناور آزاد به مرور زمان و در طول معاملات ، کم یا زیاد می شود که این یک ریسک و خطر محسوب می شود.
در سایت ره آورد 365 ، برای هر سهم ، علاوه بر سهام شناور ، سهام شناور آزاد را نیز مشاهده می نمایید و به اطلاعات دقیقتری دست می یابید
حد سود : یعنی آن قیمت که اگر به آن برسید سود کرده اید و بهتر است که در همان قیمت ، سهم را بفروشید و پول تان را نقد کنید .
حد ضرر : یعنی آن قیمت که اگر به آن برسید ضرر کرده اید و باید سریعا بفروشید تا بیش از این ضرر نکنید .
البته آدم عاقل همیشه در اوج می فروشد و در حضیض ، می خرد !!
یعنی آدم عاقل فقط می خرد و هرگز نمی فروشد تا تعداد سهام را افزایش دهد و به صندلی هیئت مدیره، نزدیک و نزدیکتر شود !!!!
سود سهام : انواع و اقسام مختلف دارد که از حوصله ی این مقاله خارج است .
سفته بازی : تبلیغ دروغین از یک سهم در جهت بالا بردن قیمت سهم و سپس فروختن سهم در بالاترین قیمت به مردم بدبخت و سپس ایجاد ریزش ناگهانی در سهم که اصلاحا به اینکار خالی کردن سهم می گویند یعنی زیر پای سهامدار را به یکباره خالی می کنند تا از عرش به فرش با مخ به زمین سقوط کند .
تقریبا 99 درصد سهام بازار بورس ایران ، در مرداد 1399 شمسی براثر سفته بازی و تبلیغات مسموم و غیرقانونی صدا و سیمای میلی ایران ( خصوصا تبلیغ غیرقانونی سهام شرکت مواد غذایی تبرک توسط بازیگر نقش پدرخوانده در تلویزیون ایران ) ، دچار حباب شدند و الان که حبابشان ترکیده است از حالت سفته بازی در آمده و قابل خرید می باشند.
قیمت اسمی : طبق قانون تجارت ، قیمت اصلی و واقعی هر سهم باید 100 تا 1000 تومان باشد . این قانون از زمان رضاخان تا به امروز اجرا می شود .
البته امروزه برای سهام عادی شرکتها ، مبلغ 100 تومان و برای صندوقها مبلغ 1000 تومان بعنوان قیمت اسمی در نظر گرفته می شود
نکته : هر سهم که قیمت اش بر اثر سفته بازی و تبلیغات ، بیش از دو برابر قیمت اسمی (یعنی بیش از 200 تومان ) باشد عملا هنوز هم حباب دارد و باز هم ریزش می کند . لذا از خرید سهام هایی که قیمت شان از 200 تومان بیشتر است جدا خودداری نمایید . یعنی قیمت هر سهم از هر نماد باید کمتر از 200 تومان به ازای هر سهم ، باشد .
در مورد صندوقها نیز سعی کنید ارزان ترین صندوقها را که قیمت شان به قیمت اسمی یعنی 1000 تومان نزدیک است بخرید .
قیمت بازاری : همان قیمتی است که براثر نوسانات بازار و سفته بازی ، مدام بالا و پایین می رود .
آخرین قیمت : همان قیمت بازاری است که هر روز افزایش یا کاهش می یابد و شما را خوشبخت یا بدبخت می نماید !!
قیمت پایانی : معمولا تعیین می کند که کمترین قیمت روز بعد، چه عددی باید باشد . قیمت پایینی کمتر نوسان دارد و عملا سود و زیان براساس قیمت پایانی می باشد .
نکته : فلش قیمت پایانی در زیر خط قرار دارد و فلش آخرین قیمت در بالای خط قرار دارد .
برای خرید یک سهم باید به قیمت پایانی سهم توجه بیشتری داشته باشید و براساس قیمت پایانی ، سهم را بخرید .
یعنی سعی کنید قیمت را در روز بعد ، براساس قیمت پایانی روز قبل تعیین کنید.
قیمت پایانی به شما می گوید که یک سهم در روز بعد چه سرنوشتی دارد
نکته : در بورس ایران که کاملا دستوری و غیراستاندارد است قیمت پایانی نیز متاسفانه چندان قابل اطمینان نیست .
البته برای یک سهم ، صدها نوع قیمت وجود دارد از جمله قیمت دفتری و .... که خودش یک مقاله ی جداگانه می طلبد !!
سود مرکب : یعنی سود روزشمار صندوقهای با درآمد ثابت . یعنی سود روی سود . یادش به خیر . روزی روزگاری بانکها نیز سود مرکب می دادند تا اینکه خشکه مقدسها نام ربا و نزول را به آن دادند و عملا سود مرکب برای همیشه از بانکها بیرون رفت . افسوس
نکته ی آخر :
سهام ها را براساس بنیاد و ساز و کارشان بخرید . یعنی براساس تحلیل بنیادی ( فوندامنتال ) ، سهم بخرید . ببینید شرکت مذکور که قصد خرید سهام اش را دارید آیا زمین و ساختمان و ماشین آلات و نیروی انسانی و دفتر و دستک و مجوز کسب و کار دارد یا خیر ؟؟؟
ببینید چه چیزی تولید می کند و درآمد اش و سوددهی اش در این چند سال اخیر چگونه بوده و آیا در مجامع ، به سهامدار خرد اهمیت می داده و سودی به سهامدار خرد تعلق می گرفته یا خیر ؟؟
باید اعضای هیئت مدیره ی شرکت را ببینید و با سوابق کاری و اخلاقی شان آشنا شوید .
باید در دنیای واقعی در مورد شرکتی که قصد خرید سهام اش را دارید بطور مفصل از همه لحاظ و در هر زمینه ای تحقیق کنید .
به اینکارها اصطلاحا تحلیل بنیادی یا فوندامنتال گفته می شود که اساس و بنیاد و شالوده و ستون فقرات علم سرمایه داری محسوب می شود
من توصیه می کنم که فقط براساس تحلیل بنیادی ، سهام شرکتها را بخرید و اصلا به تحلیل تکنیکال که نوعی بازی کردن با الفاظ دشوار و خط خطی کردن صفحه ی مانیتور می باشد توجه نکنید .
تحلیل بنیادی، سابقه ی واقعی سهم و آینده ی واقعی شرکت را جلوی چشمتان می آورد و با واقعیت و حقیقت همخوانی کامل دارد . در حالیکه تحلیل تکنیکال صرفا یک آینده ی مبهم از سهم را براساس سوابق مبهم و قدیمی معاملات و نمودار و قیمتهای ناپایدار قدیمی سهم ، به شما نشان می دهد و مثلا می گوید که سهم قرار است کی ریزش کند و چه مقدار ریزش کند و کی صعود کند و چه قدر صعود کند که عملا خواندن این پیشگوییها ، باعث ایجاد ترس و اضطراب و دلهره می شود و سهامدار را فراری می دهد و نوعی خدعه و نیرنگ است .
همان بهتر که اصلا ندانید کی قرار است سهم ریزش کند زیرا سهم یعنی مالکیت و نباید از ریزش قیمت سهم بترسید .
تحلیل تکنیکال اصلا یک علم ساختگی و غیراستاندارد است که یک مشت سوداگر و نوسانگیر این علم را ابداع کرده اند تا خودشان را صاحب نظر و تحلیلگر و پیشگو و استاد سرمایه گذاری جا بیاندازند .
وگرنه سرمایه گذار واقعی فقط به فکر تملیک و تصاحب شرکت است و کاری به سود و زیان و سقوط یا صعود سهم ندارد و این چیزها او را هیجانی نمی کند .
لذا سرمایه گذار واقعی هرگز به سمت تحلیل تکنیکال نمی رود . وقتی که سهم را خرید از پورتفو خارج می شود و با خونسردی و آرامش به کار و زندگی اش می رسد و چند سال بعد یک نیم نگاهی به پورتفو می اندازد و سعی می کند باز هم سهم بخرد و بر مالکیت خود بیفزاید .
سرمایه گذار واقعی از سقوط بورس نمی ترسد و خونسرد و بی خیال است . زیرا او به تعداد سهام نگاه می کند و کاری به قیمت ندارد مگر اینکه بخواهد وسواس به خرج دهد و سهم را نزدیک قیمت اسمی اش بخرد .
چنین کسی هرگز سهم اش را نمی فروشد و دیدگاه اش ابدی و دائمی است . زیرا خودش را مالک شرکت می داند و در آرامش و خونسردی به کار و زندگی اش می پردازد و اعصاب خودش و اطرافیان اش را خرد و خاکشیر نمی کند و هرگز هیجانی نمی شود و در صف فروش قرار نمی گیرد بلکه برعکس ، همیشه در صف خرید است و مدام سهم می خرد تا به صندلی ریاست شرکت ، نزدیک شود و سرانجام مالک شرکت شود !
سرمایه گذاری و سرمایه داری واقعی یعنی تحلیل بنیادی و مالکیت سهام و خرید دائمی سهم و پرهیز از فروش سهم .
تحلیل تکنیکال کار سرمایه گذاران واقعی نیست . سرمایه گذاران نوسانگیر یا اصطلاحا فست فودی که دیدگاه کوتاه مدت دارند مدام چارت و نمودار می کشند و خودشان را تحلیلگر می نامند . در حالیکه تحلیلگر واقعی منحصرا براساس بنیاد و سازو کار و ارزش واقعی ، سهام می خرد و اهل خط و خط کشی و نقاشی و به کاربردن کلمات قلمبه سلمبه نیست .
شخصا تحلیل تکنیکال را قبول ندارم و توصیه می کنم شما نیز تحلیل تکنیکال را دور بریزید و صرفا به تحلیل بنیادی روی آورید و از نقاشی کشیدن و خط و خال کشیدن روی صفحه ی مانیتور و ترسیم چارت و نمودار و بکار بردن الفاظ قلمبه و سلمبه دست بردارید . این جنگولک بازیها هرگز شما را به یک سهامدار واقعی تبدیل نمی کند وبرعکس ، به سمت نوسانگیری و دلالی و سفته بازی سوق می دهد .
هرگز خودتان را درگیر تحلیل تکنیکال و تابلو خوانی و روانشناسی بازار و ... این چرندیات نکنید و منحصرا با تحقیق و تفحص و از طریق مطالعه ی صورتهای مالی و پورتفو و ترکیب اعضای هیئت مدیره و تحقیق در مورد سوابق مدیران شرکت و مسائل بنیادی دنیای واقعی و تحقیق در مورد وضعیت زمین و ساختمان شرکت و امکانات و ابزارها و تولیدات و نیروی انسانی شرکت و درآمدهایش و سایر مسائل دنیای واقعی که قابل مشاهده و قابل لمس می باشند ، که همان تحلیل بنیادی یا فوندامنتال می باشد ، وارد بازار سرمایه شوید .
چیزهایی همچون کد به کد و تابلوخوانی و تحلیل تکنیکال ... فقط نوعی ابزار سرگرمی و کاسبی برای کارگزاریها و ایجاد ترس و دلهره در دل سهامدار خرد است . اصلا به این جزئیات بی ارزش اهمیت ندهید .
سرمایه دار واقعی منحصرا به تحلیل بنیادی روی می آورد و از ریزش سهم و کد به کد ( حقوقی به حقوقی - حقیقی به حقوقی - حقیقی به حقیقی و حقوقی به حقیقی ) اصلا نمی ترسد و تحت هیچ شرایطی سهم را نمی فروشد و کاری به حد سود و حد ضرر و کندل و الگو و نوسان و حاشیه ی سود و حاشیه ی ضرر و سایر اصطلاحات قلمبه سلمبه ی تحلیل تکنیکال ، ندارد .
زیرا برای سرمایه دار واقعی فقط یک چیز مهم است : مالکیت شرکت . او دنبال مالکیت و تصاحب شرکت است لذا اصلا تحلیل تکنیکال و تابلوخوانی را قبول ندارد .
تحلیل تکنیکال و تابلوخوانی و کد به کد و .... خوراک نوسانگیرها است نه سرمایه داران واقعی .
صرفا با تحلیل بنیادی و به قصد مالکیت ، سهم بخرید .
آخرین نکته : ترجیحا از طریق کارگزاری مفید که صندوق حامی دارد سهام بخرید . چون همین صندوق حامی ، مثل یک بانک ، هر ماه به مبلغ موجود در حساب کارگزاری تان سود ثابت ماهیانه پرداخت می کند .
صندوق حامی یک صندوق با درآمد ثابت است که هر ماه از طرف کارگزاری مفید به حساب کارگزاری تان سود واریز می کند . کافیست شما مبلغی پول را همیشه بعنوان مانده یا قدرت خرید ، باقی بگذارید .
درمواقعی که قصد خرید سهام ندارید پولتان را در حساب کارگزاری مفید نگه دارید تا از سود ماهیانه صندوق حامی کارگزاری مفید ، برخوردار شوید . البته برای اینکار باید قبلا کد بورسی را از طریق کارگزاری مفید دریافت کرده باشید .
سعی کنید هرگز از کارگزاری مفید درخواست اعتبار نکنید زیرا متاسفانه کارگزاری مفید برای اعطای اعتبار ( وام ) در جهت خرید سهام ، شما را به کارهایی شبیه به قمار و شرط بندی می کشاند که شرعا حرام است و قانونا نیز شبه جرم محسوب می شود دقیقا مثل معاملات باینری آپشن .
سعی کنید از سود سپرده ی بانکی و پول خودتان ، پول مورد نیاز برای خرید سهام را تهیه نمایید و هرگز وام یا تسهیلات دریافت نکنید .
قبل از خرید سهام ، در مورد بنیاد شرکتها و اصالت و کیفیت شان و تعداد سهام شان و نزدیک بودن قیمت بازاری شان به قیمت اسمی و سهام شناور و سایر مسائل شان خصوصا بدهکار نبودن به بانکها ، تحقیق کنید .
شرکت مورد نظرتان نباید هرگز از هیچ بانکی وام دریافت کرده باشد و نباید خودش یا دستگاههایش یا زمین یا کارخانه اش در گرو بانک باشد . اگر اینطور بود هرگز سهام چنین شرکتی را نخرید .
این نیز بخشی از تحلیل بنیادی می باشد زیرا براساس واقعیتهای دنیای اقتصاد رفتار می کند نه براساس یکسری خط و نمودار و اصطلاحات قلمبه سلمبه و ادا و اطوار !!
فراموش نکنید : تحلیل بنیادی ( فوندامنتال ) ، شالوده و اساس سرمایه گذاری است . زیرا اقتصاد واقعی و حقیقی را به ما نشان می دهد و براساس تعداد سهام و مالکیت رفتار می کند و به جزئیات بی ارزش هیچ کاری ندارد .
تحلیل تکنیکال و سایر جزئیات دشوار و بی ارزش و فانتری را که از اقتصاد واقعی و شرایط واقعی جامعه و تورم و دلار و مسائل سیاسی و اقتصادی و فرهنگی جامعه و دنیا ، فرسنگها فاصله دارند و نوعی بچه بازی و جنگولک بازی می باشد ، دور بریزید .
+
+
موفق باشید .
وحید محمدی . وبلاگ وحیدمی
https://vahidmy.blog.ir
نقشه وبلاگ وحیدمی
https://vahidmy.blog.ir/sitemap.xml